Fotografia w projekcie MONOMODA pełni specjalną funkcję. Za jej pośrednictwem nie tylko prezentujemy modelki i stylizacje, ale również niepełnosprawność jako rzecz normalną i całkowicie oswojoną z modą. Fotografia powszechna to dokumentacja otaczającej nas przestrzeni, zawsze więc przedstawia wycinek rzeczywistości.
Gdy jednak sięgniemy do historii, okazuje się, że działania wykonywane bezpośrednio na materiale fotograficznym otwierają zupełnie nowy świat kreacji. Przeglądając dzieła takich postaci jak Edward Hartwig, Bronisław Schlabs, Stanisław Woś czy Marian Kucharski można łatwo dojść do wniosku, że fotografia posiada czwarty, uzależniony wyłącznie od inwencji twórczej, wymiar.
Modyfikacje jakim poddałem negatyw z fotografiami Ewy stanowią dopełnienie jej siły i pewności siebie. Jej mimika dominuje nad twórczo zniszczonym negatywem, który ma być metaforą niepełnosprawności, która jest innym, ale całkowicie normalnym światem.
Fotografie Ewy zostały pocięte, podpalone i zamazane. Działania te inspirowane są twórczością Bronisława Schlabsa i Zdzisława Beksińskiego, określoną niegdyś mianem antyfotografii.
Krzysztof Ślachciak
